www.30.fora.pl

kasiek66

Dzisiejsza wiadomosc na gg :

- Kasia jestes? PILNE!!!!!!!!!!!!

Dzisiejsza wiadomosc na sekretarce:

- Kasia odezwij sie, jest wazna sprawa

(obie od tej samej kolezanki)

Odezwałam sie, zawsze staram sie odzywac. Rózne mysli przychodziły mi do głowy, zwłaszcza po ostatnich wydarzeniach. Wtedy człowiek wyolbrzymia i przygotowuje sie na najgorsze.
Nie zastanawia sie, ze dla ludzi pilne i ważne jest wtedy kiedy nas potrzebuja do byle błahostki i nagle przypominaja sobie.
Napisałam potrzebuja, bo jakos nie moge pogodzic sie z myśla , ze poprostu wykorzystuja.

I tu kolejne myśli
Czy ja utrzymuję kontakty ze znajomymi, bo ich lubie, szanuję, czy tez dlatego, ze są mi najzwyczajniej w świecie potrzebni.
Czy potrafie zyc, z ludzmi, dla ludzi czy z ludzi.

A jak to u was wyglada?

letnisztorm

No tak, właściwie z czasem okazuje się ze znajomi, koledzy, przyjaciółki gdzieś tam pracują i w róznych sytuacjach wiedza to staje się bardzo przydatna. Często mnie to spotyka też osobiscie, ale sprawy z typu "pomóż mi bo ty tam pracujesz" nie przesłaniają mi radości ze spotknia z kimś dawno nie widzianym

Jayin

wiesz, co...
u mnie to różnie bywa...

ogólnie STARAM się bez okazji się odzywać do znajomych, ale najczęściej sprowadza się to wtedy do standardowego "Cześć, co słychać?" Anxious

Albo kiedy wysyłam im zdjęcia... Albo czasami dzwonię, podzielić się jakąś wieścią... Ale tak, to raczej i oni i ja odzywamy się, kiedy jest jakiś powód. Albo okazja do spotkania. Albo interes do załatwienia Anxious

Kiedyś mnie to irytowało trochę. Zwłaszcza kiedy sama miałam dużo wolnego czasu i ochoty na "bez-powodu" zaczynanie rozmów i kontaktowanie się. Ale kiedy wpadła mi na głowę praca, a teraz dziecko, dom, projekty - to rzadko mam czas, żeby bezinteresownie się odezwać. Jeśli już, to naprawdę do niewielu osób. Tak samo, jak niewiele osób odzywa się do mnie. I wzajemnie się rozumiemy w tym temacie Anxious

Tyle, że zwykle one też nie mają za wiele czasu i rozmowa się urywa, bo każdy leci do swoich spraw Smile

Ale to dotyczy kontaktów 'na odległość'
Czyli telefonicznie, mailowo, GG.

Kontakty "twarzą w twarz" są głównie "bezinteresowne" i spontanicznie wynikają. I to bardzo często.
I chyba wolę takie nie wirtualne spotkania i rozmowy.

Famm

Na podstawie własnych obserwacji mogę śmiało powiedzieć, że w dzisiejszych czasach mało jest ludzi zupełnie bezinteresownych. Zdecydowana większość w relacjach z drugą osobą szuka realizacji albo zaspokojenia jakiegoś swojego (małego lub większego) interesu . Nie wątpię, że istnieją prawdziwe przyjażnie, ciepłe i bezinteresowne kontakty pozbawione interesowności, ale jednak jest ich coraz mniej. Fenomen internetu też w jakimś sensie osłabił relacje...Po co się spotykać, skoro można kontaktować się przez liczne komunikatory netowe? Odpowiedzialność za taką sytuację ponosi też tempo współczesnego życia. Wszyscy jesteśmy zaganiani, obarczeni licznymi obowiązkami i pracą, pracą, pracą, która niejednemu zabiera liczne godziny a tym samym wypala....

Jayin

co do internetowego podtrzymywania znajomości - to u mnie wygląda to tak, że dopóki są tylko internetowe, to jako tako funkcjonują. ale jak już zmieni się to w znajomość IRL, albo i znajomość IRL przejdzie na komunikację tylko netową - to po jakimś czasie znajomość niestety przymiera... Think

fedrus

Famm

malena

Famm

fedrus

Famm

efate

kasiek66

Jestes niepowtarzalnym egzemplarzem "dwutygodniowym"
A ja w swojej naiwnosci odliczam czas co 7 razy 2

efate

no i to jest piekne... nigdy sie nie nudzem nikomu

Seeni

Męczą mnie oczekiwania innych ludzi. Czasem. Zasadniczo osobiście niewiele oczekuję od znajomych- nie żebym nie chciała- tylko to bez sensu, bo i tak mnie globalnie oleją. Nie oczekuję zatem zajęcia się dzieckiem, psem, załatwienia jakiejś sprawy itp. jednym słowem nie oczekuję zadnych konkretów tylko bezgranicznej miłości, ale nienachalnej, bez codziennych afirmacji i zawracania dupy, najlepiej z daleka i jedynie od czasu do czasu.
Nienawidzę jak ktoś mi mówi- jesteś moim przyjacielem. Na Boga Shame on you

, ja nie mam przyjaciół.

letnisztorm

Nie należę do osób wylewnych ani do takich które łatwo nawiazują znajomości , ale wbrew mojej naturze nie lubię samotnosci , wolę jednak jak wokoło jest duzo ludzi.

kasiek66

Mam bardzo podobnie do Seeni. Moze z ta róznica, ze dynda mi ta bezgraniczna młosc Mr. Green

Nie lubie byc nadmiernie kochana- czuje wtedy swoista ciasnotę Mr. Green

Oczywiscie mowimy tu o miłosci znajomych.

Bo to, ze małż ma wyryta, nieustanna miłosc do mnie w serduchu, to jest aksjomatem Mr. Green

A tak poważnie. W zyciu miałam jedną przyjaciółkę. Jeszcze od szkoły podstawowej. W momencie kiedy zamieniła wszystkie wartosci zyciowe na kasę- przyjaźń obumarła.

a tak mi sie przypomniało i nucę

..."Mój przyjacielu przyprowadzilem cie z ulicy
Nakarmilem i odzialem cie jak brat
Dalem ci wiare dalem ci spokój
Dalem gitare dalem samochód
Zony nie dalem zone wziales sobie sam "...

kasiek66

illunga

Spotykamy w życiu tak wielu ludzi. I czasem z jednym wszystko gra od pierwszego uśmiechu, z innym, od setnego dopiero, a czasem nie zagra nigdy.
Też nie lubię narzucanych sympatii. Lubię dowolność kontaktową. Takie coś, o czym pisza Jay - nie widzimy się ileś tam czasu, ale kiedy się widzimy jest ok.
Czuję się czasem wmanewrowana w znajomości. Jakoś tak bywam, za przeproszeniem, taka dupa uprzejma, nie chcąc kogoś urazić, godzę się na kontakty, które w zasadzie nic mi nie dają, a jedynie duszą.
Mam trójkę przyjaciół: dwie kobiety i mężczyznę. Sprawdzeni i zweryfikowani przez lata znajomości, niedoli i cudownych wspomnień. Z jedną z tych osób nie widziałam się już od 5 lat. Ale wiem, że jeśli coś, to mogę na takiego kogoś liczyć. I wzajemnie.
Moja Teściowa mawia, że rodzina to przypadek, że przyjaciół dopiero wybieramy sobie sami. I coś w tym jest. Bo nawet jeśli nie wybieramy, tak do końca, to przynajmniej się staramy.

Kasztanka

Famm

[quote="Kasztanka"]

Ostatnim przykladem jest kolezanka z firmy, z ktora utrzymywalam dosc serdeczne stosunki. Jutro dziewczyna leci z pracy za udowodnione malwersacje finansowe. Jaki z tego moral? Albo ja doope nadstawie, albo ona odpowie za to, co robila swiadomie. Moze i te lzy, ktore teraz leje sa szczere, tylko mnie to juz malo grzeje. Po dzisiejszej rozmowie osoba postronna zwrocila uwage, ze ona moze sobie cos zrobic. Tylko jaka jest w tym moja przyczyna i wina?

Człowiek to zagadka, jest nieprzewidywalny. Dlatego zawsze, wszystko może się zdarzyć...Nie ponosisz odpowiedzialności za działania swojej koleżanki. Każdy ponosi odpowiedzialność za swoje własne czyny i postępowanie. Coś sobie może zrobić ? Szantaż emocjonalny....stara śpiewka...

Migotka

Zastanawiałam się nad przypadkami z mojego otoczenia...
Mam koleżankę, która kiedyś wprost do mnie powiedziała o innej koleżance, że nie znosi Jej, ale może się Jej kiedys przydać...
Jakos tak mniej więcej w tym samym czasie nasze koleżeństwo się mocno rozluźniło, widocznie nie miałam cech pomocnych w "czymkolwiek"...jakoś tak nie żałuję...
Lubię ludzi i są mi potrzebni...ale właściwie w sensie, żeby byli, nie muszą mi siedzieć na głowie, ja im też nie muszę, ale mam świadomość, że gdzieś tam są, czasem w przypływie jakiejś spontanicznej akcji organizujemy spotkanie, czasem spęd u kogoś...czasem indywidualne pogaduchy...
Net wszystko zblizył, łatwiej sie skrzyknąć, łatwiej ustalic , wybrać miejsce spotkań, z atrakcjami nawet gdybysmy sie jednak sobie szybko znudzili... Hyhy

Ze znajomościami netowymi bywa inaczej, tu nie ma wydaje mi się żadnych oczekiwań, sama czysta niezmącona radość ze spotkania osób, z którymi miło się wymienia myśli na forach, komunikatorach itp...
Jestem właśnie po takim spotkaniu...już którymś z kolei i zastanawiająco mało było tematów forumowych...a w dwa dni i tak nie przegadałysmy wszystkiego na co była ochota...

co do przymierania netowych znajomości...nie ma tak, żeby to było ot tak...z osobami, które w całej rozciagłości znów mnie ktoś posądzi , że świństwa piszę... d'oh!

nam odpowiadają jakoś ten kontakt trwa, nie musi być bardzo częsty, czasem przy okazji, czasem odwiedza się strony przyjaciół, czasem wspólne miejsca w sieci...
Natomiast te osoby, których zachowanie, postepowanie w necie, sposób wyrażania siebie nam przestaje odpowiadać, , których zachowanie nas drażni...porzucamy bez specjalnego żalu...
jak w realu tak i w necie trzeba sie dopasować...z jednymi milej nam się rozmawia, z innymi mniej, choć na początku znajomości wygląda to obiecująco...ale poznajemy się i zostajemy przy tych znajomościach, które nam odpowiadają...

W poście załozycielskim Kasia napisała o potrzebach znajomych...
No w końcu skoro ma się znajomych to gdzie szukać najpierw pomocy w pierdołach jesli nie u nich? piszę "w pierdołach" bo ja sie ostatnio spotkałam z takim "załatwianiem"...kolega do mnie napisał, czy nie mam czegostam dla dziecka bo koleżanka szuka dla swojego...z całej siły popieram!!! i jak mam to pomagam, pożyczam...już nawet nie muszę tłumaczyć, że na jeden jakis występ dziecka (godzina) w obecnych czasach głupotą byłoby kupować specjalnie jakiś gadżet dla dziecka, bo to jest zrozumiałe samo przez się...krezusem nikt nie jest a nawet jesli jest to dlatego, że głupich zakupów nie robi...
więc w tym sensie żyję z ludźmi, dla ludzi i z ludzi...
tak więc Kasiu z mojej strony odpowiedź na Twoje pytanie:

bobro

fedrus

letnisztorm

Musi mieć jakieś powody Eh?

fedrus

Pewnie tak, mam nadzieję, że kiedyś wróci.

bobro

fedrus

Nas może i tak, ale Ciebie? Wykluczone. Shame on you

kasiek66

letnisztorm

Właściwie dopiero wczoraj to do mnie dotarło, myslałam że szalejesz gdzieś na Karaibach uprowadzona przez zabójczo przystojnego pirata. Fajnie że trafiłaś tu do nas po tych 5-ciu miesiącach ( a tan Fedrus skrupulatny d'oh!

), bo niedługo trzeba kwiatki na balkon rozsadzać

fedrus

Może jak posiedzicie kolejne 10 lat na forach to wreszcie odkryjecie dwie opcje: profil oraz znajdź wszystkie posty [nick usera] Razz

kasiek66

Faceci są tacy nudnie logiczni Razz